Dilatieve cardiomyopathie (DCM) is een ernstige hartziekte die vooral voorkomt bij bepaalde hondenrassen.
Het treft de hartspier, waardoor deze minder efficiënt bloed kan rondpompen. DCM wordt gekenmerkt door een verwijding van de hartkamers, wat resulteert in verminderde pompfunctie van het hart.
Welke hondenrassen hebben een verhoogt risico op dilaterende cardiomyopathie
Dilatieve cardiomyopathie (DCM) is een ernstige hartaandoening die vooral voorkomt bij grote hondenrassen.
DCM veroorzaakt veranderingen in de hartspier, wat leidt tot verminderde pompfunctie en kan resulteren in symptomen zoals hoesten, benauwdheid, hartritmestoornissen, flauwvallen, en uiteindelijk hartfalen. De diagnose wordt meestal gesteld met ECG, echografisch onderzoek en soms MRI.
De hondenrassen die een verhoogd risico op DCM hebben, zijn onder andere:
- Dobermann
- Ierse Wolfshond
- Grote Deense Hond (Duitse Dog)
- Boxer
- Newfoundlander
- Cocker Spaniel
- Saint Bernard
- Dalmatiër
Wat is de oorzaak van DCM
Dilatieve cardiomyopathie, ontwikkelt zich meestal op latere leeftijd en is vaker zichtbaar bij mannelijke honden.
De exacte oorzaak van DCM is vaak niet duidelijk, maar erfelijke factoren spelen een belangrijke rol. Bij sommige rassen, zoals de Dobermann, is een genetische basis geïdentificeerd.
Dit maakt preventieve genetische testen en hartecho’s nuttig om de aandoening vroegtijdig op te sporen.
De symptomen van DCM
Bij DCM verliest de hartspier zijn vermogen om effectief te pompen, wat leidt tot verschillende symptomen.
De symptomen van DCM bij honden kunnen variëren afhankelijk van het stadium van de ziekte.
In de beginfase van DCM zijn symptomen vaak subtiel en kunnen ze gemist worden. Naarmate de ziekte vordert, worden symptomen duidelijker.
Honden met DCM kunnen last hebben van vermoeidheid, verminderde activiteit, en een verminderde eetlust.
Ze worden steeds sneller moe en kunnen zelfs flauwvallen. Hartritmestoornissen en hoesten, door vocht in de borst- of buikholte, kunnen ook voorkomen.
Diagnose en behandeling
De diagnose van DCM wordt meestal gesteld door dierenartsen met behulp van echografisch onderzoek (hartecho), MRI-scans en urine tests.
Deze onderzoeken kunnen veranderingen in het hart, zoals verwijding van de hartkamers en hartkleppen, en de verminderde hartfunctie aantonen.
Symptomen zoals hoesten, benauwdheid, en verminderde activiteit kunnen wijzen op DCM, vooral als deze symptomen pas op latere leeftijd ontstaan.
De behandeling van DCM richt zich op het verbeteren van de hartfunctie en het verlengen van de levensverwachting van de hond.
Dit kan onder meer met medicijnen die de contractiliteit van de hartspier verbeteren en de belasting op het hart verminderen.
Gentesten zijn beschikbaar voor sommige vormen van DCM, zoals juvenile DCM, wat kan helpen bij het vroegtijdig identificeren van de ziekte.
Levensstijlaanpassingen, zoals gezonde voeding en aangepaste activiteiten, zijn ook belangrijk om de hond te ondersteunen en het leven te verlengen.
Levensverwachting
De prognose van dilatieve cardiomyopathie varieert aanzienlijk en hangt af van de ernst van de aandoening en het stadium waarin de ziekte wordt ontdekt.
Wanneer de symptomen van DCM zich ontwikkelen, betekent dit vaak dat de ziekte al in een gevorderd stadium is. Klinische symptomen zoals verminderde activiteit, hoesten, en moeite met ademen kunnen wijzen op hartfalen, veroorzaakt door de verminderde pompfunctie van het hart. Diagnose wordt vaak gesteld via MRI en hartecho, die helpen bij het identificeren van veranderingen in de hartspier en boezems.
De levensverwachting van een hond met DCM hangt af van hoe goed de hartspier nog kan functioneren en hoe effectief de behandeling is.
Medicijnen kunnen helpen om de hartfunctie te verbeteren en het leven van de hond te verlengen, maar genezing is meestal niet mogelijk.
In sommige gevallen kan een gentest voor juvenile DCM nuttig zijn om de ziekte vroegtijdig te identificeren, vooral bij bepaalde rassen waar DCM genetisch is.
Activiteiten voor honden met dilatieve cardiomyopathie
Voor honden met dilatieve cardiomyopathie (DCM), is het belangrijk om activiteiten aan te passen aan hun fysieke capaciteiten.
DCM veroorzaakt dat het hart minder efficiënt bloed rondpompt, waardoor honden sneller moe worden en minder tolerant zijn voor inspanning.
De activiteiten moeten gericht zijn op het behouden van een goede levenskwaliteit zonder het hart overmatig te belasten.
Rustige wandelingen, aangepast aan de conditie van de hond, zijn aanbevolen. Deze wandelingen moeten kort en frequent zijn, zodat de hond steeds de kans krijgt om te rusten.
Vermijd inspannende activiteiten zoals hardlopen of spelen met andere honden die leiden tot snelle vermoeidheid of benauwdheid.
Gematigde mentale stimulatie, zoals interactieve spellen en zachte training, kan ook nuttig zijn.
Deze activiteiten helpen om de geest van de hond actief te houden zonder fysieke stress te veroorzaken.
