Heupdysplasie bij de hond is een erfelijk bepaalde aandoening die vooral bij middelgrote tot grote hondenrassen voorkomt.
Het kenmerkt zich door een abnormale ontwikkeling van het heupgewricht, waarbij de heupkop niet goed in de heupkom past.
Dit leidt tot slijtage en artrose, aangezien het gewricht niet soepel kan bewegen en het kraakbeen belast wordt.
Symptomen van heupdysplasie bij honden kunnen variëren van een lichte stijfheid tot ernstige pijn.
Jonge honden met HD kunnen moeite hebben met opstaan en een huppelende gang vertonen, terwijl oudere honden met artrose door HD vaak chronische pijn ervaren.
Overgewicht kan de symptomen verergeren door extra druk op de al belaste heupen te leggen.
Hoe ontstaat heupdysplasie
Heupdysplasie bij honden is een erfelijk bepaalde aandoening waarbij de heupkop niet perfect in de heupkom past, wat kan leiden tot pijn en artritis.
Het ontstaan van heupdysplasie is complex en wordt beïnvloed door genetische en omgevingsfactoren. Grote honden hebben een hogere aanleg voor HD, maar ook kleinere honden kunnen getroffen worden.
Heupdysplasie bij jonge honden
Heupdysplasie bij honden op jonge leeftijd, is een ontwikkelingsstoornis waarbij de heupkop niet perfect in de heupkom past.
Dit kan leiden tot pijn en versleten heupen naarmate de hond ouder wordt. Het vaststellen of jouw hond HD heeft, is cruciaal voor een vroege behandeling.
Jonge honden met HD kunnen baat hebben bij een operatie die zeer goede resultaten kan geven, vooral als deze wordt uitgevoerd voordat de hond zijn volwassen gewicht en grootte bereikt.
Preventie speelt een sleutelrol bij het voorkomen van de ontwikkeling van HD. Zorg ervoor dat de kop van de heup dieper in de heupkom zit door middel van gewichtsbeheersing en aangepaste oefeningen.
Dit kan de kans op het ontstaan van HD verminderen. Alle honden kunnen HD krijgen, maar door vroegtijdige interventie kan de progressie van HD worden vertraagd of zelfs voorkomen.
Heupdysplasie bij oudere honden
Hoewel HD al op jonge leeftijd kan ontstaan, worden de symptomen vaak pas merkbaar als de hond ouder wordt. Zelfs als jouw pup geen tekenen van HD vertoonde, kunnen sommige honden op latere leeftijd alsnog klachten ontwikkelen.
De behandeling van heupdysplasie bij een hond richt zich op het verminderen van pijn en het behouden van beweging. Zorg ervoor dat jouw hond een gezond gewicht behoudt om de belasting op de heupen te minimaliseren.
Lichte honden hebben vaak minder last van de symptomen dan zwaardere honden. Beweging is belangrijk, maar het moet worden aangepast aan de conditie van de hond om overbelasting te voorkomen.
Wat zijn de symptomen van heupdysplasie bij de hond
Symptomen van heupdysplasie bij honden kunnen variëren, maar vaak zien eigenaren van honden dat hun viervoeter moeite heeft met opstaan, mank loopt, of minder beweeglijk is.
Bij heupdysplasie schiet de heupkop niet goed in de heupkom, wat leidt tot pijn en ongemak. Jonge honden met heupdysplasie kunnen een waggelende gang hebben of moeite hebben met traplopen.
Bij oudere honden kan de aandoening resulteren in artritis, waarbij de heupen versleten en pijnlijk zijn.
Een diagnose heupdysplasie wordt vaak gesteld door middel van lichamelijk onderzoek en röntgenfoto’s te laten maken.
Bij honden waarbij een aanleg voor heupdysplasie erfelijk bepaald is, kunnen preventieve maatregelen zoals het verminderen van snelle wendingen en zware belasting naast de fiets te laten rennen, het risico op HD verlagen.
Laat jouw hond niet te zwaar worden, want overgewicht kan de slechte heupen extra belasten.
Hoe wordt de diagnose van heupdysplasie vastgesteld
De diagnose van heupdysplasie bij honden begint vaak met een klinisch onderzoek door een dierenarts. Eigenaren merken soms dat hun hond last heeft van stijfheid of pijn, vooral na rust of zware belasting.
Bij jonge honden kan een onstabiele gang of moeite met opstaan een indicatie zijn van HD. Een orthopedisch onderzoek kan een verminderde bewegingsrange van het heupgewricht aan het licht brengen, evenals pijnreacties bij manipulatie.
Voor een definitieve diagnose worden röntgenfoto’s gemaakt om de pasvorm van de heupkop in de heupkom te beoordelen.
Bij honden met HD zit de heupkop vaak niet diep genoeg in de kom, wat kan leiden tot een los gewrichtskapsel en uiteindelijk tot slijtage van het kraakbeen.
In sommige gevallen kan een bekkenkanteling of een verandering in de vorm van de heupkop en een heupkom zichtbaar zijn.
Hoe wordt heupdysplasie behandeld bij de hond
De mogelijke behandeling van heupdysplasie bij honden hangt af van de ernst van de aandoening en de leeftijd van de hond.
Bij jonge honden met HD kan een operatie nodig zijn om te voorkomen dat de heupkop uit de kom schiet.
Voor lichte gevallen en sommige oudere honden kan een conservatieve aanpak met pijnstillers en gewichtsbeheersing voldoende zijn om de hond pijnvrij te houden.
Gewichtscontrole is cruciaal; zware honden belasten hun heupen meer, wat de ontwikkeling van heupdysplasie kan versnellen.
Regelmatige, gematigde beweging helpt de spier in de lies te versterken en ondersteunt de heupkom. Het is belangrijk om de beweging langzaam op te bouwen en zware inspanning of snelle wendingen te vermijden die de heupen zwaar belasten.
Heupdysplasie operatie
Een operatie kan een effectieve behandeling zijn voor heupdysplasie bij honden, vooral wanneer conservatieve methoden zoals gewichtsbeheersing en medicatie onvoldoende zijn om de pijn te verminderen.
Bij jongere honden met HD kan een operatie de ontwikkeling van de aandoening vertragen en de kans op ernstige HD verminderen.
Er zijn verschillende chirurgische opties beschikbaar, afhankelijk van de ernst van de dysplasie en de algemene gezondheid van de hond.
Voor honden met een beginnende HD kan een preventieve operatie de ontwikkeling van ernstige symptomen voorkomen.
Bij honden die al ernstige HD hebben, kan een totale heupvervanging nodig zijn, wat vaak zeer goede resultaten geeft en de hond in staat stelt om een pijnvrij leven te leiden.
