Behandeling en diagnose van elleboogdysplasie bij de honden

Elleboogdysplasie bij honden, vaak afgekort als ED, is een verzamelnaam voor een aantal erfelijke aandoeningen aan de ellebogen, die vooral bij jonge, snelgroeiende pups van grote hondenrassen voorkomen.

Deze aandoeningen omvatten los processus anconeus (LPA), los processus coronoideus (LPC), osteochondrosis dissecans (OCD), en incongruentie van het gewricht.

ED ontstaat wanneer de ellepijp en het spaakbeen, die samen met het opperarmbeen het ellebooggewricht vormen, niet goed op elkaar aansluiten. Dit kan leiden tot kreupelheid aan één of beide voorpoten.

De symptomen van elleboogdysplasie kunnen variëren van lichte kreupelheid tot ernstige misvormingen in het gewricht, wat uiteindelijk resulteert in artrose.

Wat is de oorzaak van elleboogdysplasie bij de hond?

Elleboogdysplasie bij de hond is een complexe aandoening die vooral voorkomt bij grote rassen. Deze verzamelnaam voor verschillende vormen van elleboogproblemen heeft vaak een erfelijke component.

De oorzaak van elleboogdysplasie ligt in de ontwikkeling van het gewricht, waarbij de ellepijp en het spaakbeen niet goed op elkaar aansluiten, wat resulteert in een abnormale druk op het ellebooggewricht.

Verschillende vormen van elleboogdysplasie

Incongruentie in de ellebogen van honden is een significant probleem dat valt onder de paraplu van elleboogdysplasie. elleboogdysplasie is een verzamelnaam voor diverse aandoeningen die kreupelheid kunnen veroorzaken.

In de praktijk zien we dat incongruentie ontstaat wanneer het spaakbeen en de ellepijp niet correct op elkaar aansluiten, wat leidt tot een abnormale drukverdeling in het ellebooggewricht. Dit kan resulteren in pijn en kreupelheid bij de hond.

LPC los processus coronoideus

LPC, of los processus coronoideus, is een van de meest voorkomende vormen van elleboogdysplasie bij honden. Deze aandoening, waarbij een los stukje bot of kraakbeen vrij in het gewricht zit, kan kreupelheid veroorzaken, vooral bij jonge honden van grote rassen.

De elleboog van de hond bevat delen die perfect moeten samenvallen, maar bij LPC is er een incongruentie tussen het opperarmbeen, de ellepijp en het spaakbeen.

LPA los processus anconeus

LPA, of los processus anconeus, is een specifieke aandoening die valt onder de paraplu van elleboogdysplasie bij honden.

Deze aandoening treft het ellebooggewricht, waarbij het processus anconeus, een uitstekend deel van de ellepijp in het gewricht, niet goed vastzit. Dit kan leiden tot pijn en kreupelheid, vooral bij jonge honden van grote rassen.

In de dierenkliniek wordt de diagnose van elleboogdysplasie, inclusief LPA, vaak gesteld met behulp van röntgenfoto’s. Deze beelden onthullen de incongruentie in het gewricht en de aanwezigheid van losse deeltjes.

De behandeling van elleboogdysplasie is afhankelijk van de ernst van de symptomen en kan variëren van conservatieve maatregelen, zoals gewichtsbeheersing en pijnstillers, tot chirurgische ingrepen zoals artroscopie.

OCD

OCD, of osteochondrose dissecans, is een ernstige vorm van elleboogdysplasie die vooral jonge honden van grote rassen treft. Deze aandoening ontstaat wanneer een stukje kraakbeen in het ellebooggewricht losraakt, wat leidt tot pijn en kreupelheid.

De elleboogdysplasie komt voor in beide ellebogen en kan al op jonge leeftijd ernstige problemen veroorzaken.

Dierenartsen zien vaak honden waarbij de diagnose van OCD wordt gesteld. Het betreft een complex van aandoeningen waarbij de congruentie tussen het opperarmbeen, het spaakbeen en de ellepijp verstoord is.

Dit kan resulteren in uitstekende deeltjes van de elleboog die vrij in het gewricht kunnen bewegen, wat extra druk en schade aan het kraakbeen veroorzaakt.

De behandeling van OCD en andere vormen van elleboogdysplasie is afhankelijk van de ernst van de klinische symptomen en kan variëren van conservatieve methoden, zoals een dieet rijk aan onverzadigde vetzuren, tot chirurgische ingrepen waarbij de losse stukjes worden verwijderd en de betrokken gewrichten worden schoongemaakt.