Progressieve Retina Atrofie (PRA) bij honden is een erfelijke oogziekte die voorkomt bij alle hondenrassen, maar sommige rassen zoals de Cocker Spaniels en Dwergschnauzers hebben een verhoogd risico. PRA wordt gekenmerkt door de voortschrijdende verslechtering van het netvlies, dat zich op de binnenkant van de oogbol bevindt. Deze aandoening tast de staafjes en kegeltjes aan, de cellen die licht absorberen en omzetten in elektrische zenuwsignalen, wat essentieel is voor het gezichtsvermogen.
Welke rassen hebben een verhoogt risico op PRA
Progressieve retina atrofie (PRA) is een erfelijke aandoening die leidt tot de voortschrijdende verslechtering van het netvlies bij honden, resulterend in nachtblindheid en uiteindelijk totale blindheid.
Deze aandoening treft vooral de staafjes en kegeltjes in het oog, die licht absorberen en omzetten in zenuwsignalen.
PRA wordt gekenmerkt door de degeneratie van deze cellen, wat begint met de staafjes die aangetast worden, waardoor nachtblindheid ontstaat, en vervolgens de kegeltjes, wat leidt tot een verlies van het gezichtsvermogen.
Enkele hondenrassen met een verhoogd risico op PRA zijn:
- Border Collie: Bij dit ras kan PRA leiden tot een verminderd zicht en uiteindelijk tot blindheid, vaak beginnend met nachtblindheid.
- Engelse Cocker Spaniel: Dit ras kan verschillende vormen van PRA ontwikkelen, waarbij de degeneratie van het netvlies vaak in een vroeg levensjaar begint.
- Briard: Bij de Briard kan PRA leiden tot een geleidelijke achteruitgang van het gezichtsvermogen, waarbij beide ogen worden aangetast.
- Labrador Retriever: Dit ras kan last hebben van een vorm van PRA die bekend staat als gegeneraliseerde PRA (gPRA), wat leidt tot een progressieve achteruitgang van het netvlies.
- Welsh Corgi: Bij de Welsh Corgi kan PRA leiden tot een verminderd gezichtsvermogen en uiteindelijk totale blindheid.
Wat is de oorzaak van Progressieve retina atrofie
Progressieve retina atrofie (PRA) bij honden is een erfelijke ziekte die leidt tot de voortschrijdende verslechtering van het netvlies, resulterend in blindheid.
Deze aandoening wordt veroorzaakt door een genetisch defect dat op een enkelvoudig recessieve manier wordt overgeërfd.
Dit betekent dat beide ouders drager moeten zijn van het defecte gen om nakomelingen te produceren die daadwerkelijk PRA zullen ontwikkelen.
Bij PRA degenereren de fotoreceptorcellen in het netvlies, met name de staafjes en kegeltjes die licht absorberen en omzetten in elektrische zenuwsignalen.
De staafjes, die verantwoordelijk zijn voor het zicht in schemerlicht, worden eerst aangetast, wat leidt tot nachtblindheid.
Naarmate de aandoening vordert, worden ook de kegeltjes, die het zien van kleuren mogelijk maken, aangetast, wat uiteindelijk resulteert in totale blindheid.
De symptomen van Progressieve retina atrofie
Progressieve retina atrofie (PRA) bij honden is een erfelijke aandoening die leidt tot de voortschrijdende verslechtering van het netvlies, resulterend in blindheid. In de beginfase van PRA kunnen honden ogenschijnlijk gezond lijken, maar naarmate de aandoening vordert, worden de staafjes en kegeltjes in het netvlies aangetast. Deze cellen, die zich op de binnenkant van de oogbol bevinden, zijn cruciaal voor het absorberen van licht dat door de ooglens wordt gebundeld en het omzetten ervan in elektrische zenuwsignalen.
Een van de eerste symptomen van PRA is nachtblindheid, waarbij honden moeite hebben met zien in schemerige omstandigheden. Naarmate de retinadegeneratie vordert, wordt het gezichtsvermogen ook overdag aangetast. Honden met PRA kunnen onzeker gaan bewegen en hebben moeite zich aan te passen aan hun dagelijkse omgeving, vooral als deze verandert.
Diagnose van Progressieve retina atrofie
De diagnose van Progressieve Retina Atrofie (PRA) bij honden is een complex proces, aangezien de ziekte zich vaak ogenschijnlijk gezond ontwikkelt.
PRA wordt gekenmerkt door de voortschrijdende verslechtering van het netvlies, waarbij de staafjes en kegeltjes die licht absorberen en omzetten in elektrische zenuwsignalen, aangetast worden. Dit leidt uiteindelijk tot blindheid.
Een cruciaal onderdeel van de diagnose is een gedetailleerd oogonderzoek. Tijdens dit onderzoek worden de ooglens, pupil en oogzenuw geïnspecteerd op tekenen van degeneratie.
Nachtblindheid is vaak een van de eerste symptomen; honden hebben moeite met zien in schemerlicht, hoewel ze in helder licht enige tijd uitstekend kunnen zien.
Naarmate PRA vordert, wordt het netvlies troebel en ondoorzichtig, wat leidt tot een verminderd gezichtsvermogen en uiteindelijk totale blindheid.
Een DNA-test kan ook worden uitgevoerd om te bepalen of honden het gen voor PRA dragen. Dit is vooral belangrijk voor fokkers, aangezien PRA een enkelvoudig recessief erfelijke aandoening is.
Dit betekent dat beide ouders, de reu en de teef, drager moeten zijn van het defecte gen om de aandoening door te geven aan hun nakomelingen.
Behandeling van Progressieve retina atrofie
De behandeling van Progressieve Retina Atrofie (PRA) bij honden richt zich voornamelijk op het beheersen van symptomen en het verbeteren van de levenskwaliteit, aangezien er helaas geen genezing mogelijk is.
Voor honden die daadwerkelijk PRA ontwikkelen, is het belangrijk om hun dagelijkse omgeving aan te passen.
Dit houdt in dat de omgeving zo constant mogelijk gehouden wordt om onzekerheid en verwarring te minimaliseren. Nachtblindheid is vaak een van de eerste symptomen, dus extra verlichting kan helpen om het zicht in schemer te verbeteren.
Prognose Progressieve retina atrofie
De prognose voor honden met Progressieve Retina Atrofie (PRA) is dat ze uiteindelijk blind zullen worden. PRA is een erfelijke aandoening waarbij het netvlies, gelegen aan de binnenkant van de oogbol, voortschrijdend verslechtert.
De staafjes en kegeltjes in het netvlies, die licht absorberen en omzetten in elektrische zenuwsignalen, worden aangetast. Dit leidt tot een verminderd gezichtsvermogen en uiteindelijk tot totale blindheid.
In de vroege stadia van PRA kunnen honden ogenschijnlijk gezond lijken. Nachtblindheid is vaak het eerste teken, waarbij de hond moeite heeft met zien in schemerige omstandigheden.
Naarmate de ziekte vordert, wordt het gezichtsvermogen steeds moeilijker, en de hond kan onzeker gaan bewegen in een omgeving die niet verandert. Uiteindelijk leidt de degeneratie van het netvlies tot volledige blindheid.
