Degeneratieve myelopathie, vergelijkbaar met Amyotrofe Laterale Sclerose (ALS) of Lou Gehrig’s disease bij mensen, is een progressieve neurologische aandoening die het ruggenmerg bij honden aantast.
Deze aandoening vererft en treft vaak middelgrote tot grote rassen, zoals de Welsh Corgi Pembroke en de Saarlooswolfhond.
Het is een ziekte waarbij de witte stof van het ruggenmerg, verantwoordelijk voor de aansturing van de spieren, langzaam degradeert.
Dit leidt tot coördinatieverlies in de achterste ledematen, waarbij de hond gaat waggelen en soms met de achterpoten gaat slepen
Hondenrassen met een verhoogd risico
Degeneratieve myelopathie (DM) is een progressieve neurologische aandoening die bepaalde hondenrassen treft.
De ziekte veroorzaakt een degeneratie van de zenuwbanen in het ruggenmerg, wat leidt tot spierzwakte en verlies van coördinatie, vaak beginnend vanaf middelbare leeftijd.
Hoewel er geen behandeling bestaat die DM tot staan brengt, kan training die de spieropbouw van de nog bruikbare spieren bevordert, zoals fysiotherapie en zwemmen, helpen om de progressie te vertragen en de levenskwaliteit te verbeteren.
Rassen met een verhoogd risico op DM:
- Duitse Herder
- Boxer
- Pembroke Welsh Corgi
- Amerikaanse Eskimohond
- Berner Sennenhond
Wat zijn de symptomen van Degeneratieve myelopathie
Degeneratieve myelopathie is een aandoening bij honden die vaak wordt vergeleken met multiple sclerose (MS) bij mensen.
Deze ziekte treft vooral de achterhand van de hond, waarbij de zenuwen in het ruggenmerg langzaam degenereren.
In de beginfase lijken de klachten soms op die van spondylose of een rughernia, maar naarmate DM vordert, worden de symptomen duidelijker.
Symptomen van DM kunnen zijn:
- Zwakte in de achterhand, leidend tot incontinentie en moeite met opstaan.
- Verlies van coördinatie (ataxie) in de achterpoten, wat vaak begint met slepen van de voeten.
- Spieratrofie door de afnemende aansturing vanuit de zenuwen.
- In latere stadia, totale verlamming van de achterhand.
DM is een genetische aandoening waarbij een mutatie in het SOD1-gen een rol speelt. Honden die homozygoot zijn voor deze mutatie, hebben een hoger risico om de ziekte te ontwikkelen.
Het is een recessieve aandoening, wat betekent dat beide ouders het gen moeten doorgeven voor de hond om lijder te worden.
Oorzaak Degeneratieve myelopathie
Degeneratieve myelopathie (DM) is een progressieve neurologische aandoening bij honden waarbij de zenuwen in het ruggenmerg geleidelijk degenereren.
De oorzaak is vaak het aanwezig zijn van een bepaald allel van het SOD1 gen, wat via een DNA-test aangetoond kan worden.
Deze genetische marker is sterk geassocieerd met de ontwikkeling van DM, hoewel niet alle dragers van het gen de ziekte ontwikkelen.
De eerste verschijnselen van de ziekte uiten zich meestal vanaf middelbare leeftijd en omvatten coördinatieverlies en zwakte in de achterste ledematen.
Naarmate de ziekte vordert, verdwijnt de myeline die de zenuwen omhult en wordt de aansturing van de spieren steeds minder, wat leidt tot verlamming.
Diagnose Degeneratieve myelopathie
De diagnose van Degeneratieve Myelopathie (DM) bij honden is complex, omdat er geen enkele test is die de ziekte definitief bevestigt.
Vaak wordt de diagnose gesteld op basis van de symptomen, de leeftijd van de hond, en door andere oorzaken uit te sluiten, zoals infecties of een rughernia.
Hiervoor moeten soms geavanceerde beeldvormende technieken zoals MRI of röntgencontrastopnamen van de wervelkolom worden ingezet.
DM treft meestal honden vanaf middelbare leeftijd en wordt gekenmerkt door een progressief verlies van coördinatie in de achterpoten, omdat de zenuwen die in bundels gegroepeerd liggen in het ruggenmerg afsterven.
Dit leidt tot symptomen zoals slepen met de achterpoten en uiteindelijk tot volledige verlamming.
Hoewel er geen behandeling mogelijk is die DM tot staan brengt, wordt training zoals wandelen aanbevolen om de spieropbouw te bevorderen en de levenskwaliteit zo lang mogelijk te handhaven.
Behandeling Degeneratieve myelopathie
Degeneratieve myelopathie (DM) is een neurologische aandoening van het ruggenmerg die honden treft, vaak herkenbaar aan het struikelen of slepen met de achterpoten.
Hoewel er geen genezende behandeling bestaat die DM tot staan brengt, kunnen sommige interventies de progressie vertragen en de levenskwaliteit van de hond verbeteren.
Vanaf de eerste symptomen, die zich meestal uiten tussen de leeftijd van zes tot zeven jaar, kan een combinatie van vitamine B complex en fysieke training de spieropbouw bevorderen.
Dit helpt om de kracht in de nog functionerende spieren te behouden, waardoor de hond langer mobiel blijft.
Canine degenerative myelopathy veroorzaakt geleidelijk meer uitval, omdat de zenuwen die in bundels gegroepeerd liggen in de zogenoemde witte stof van het ruggenmerg afsterven.
De diagnose van DM wordt vaak gesteld door middel van eliminatie van andere oorzaken, zoals een rughernia, waarvoor röntgencontrastopnamen van de wervelkolom gemaakt moeten worden.
De Universiteit van Missouri biedt een DNA-test aan om dragers van de genetische mutatie aan te tonen, wat belangrijk is om de verspreiding van de ziekte te voorkomen.
